Zonsondergangen.
Donderdag 30 December 2010Nouja nu lieg ik eigenlijk... Want de avond begon nog zo mooi. Andi en ik hebben samen een mooie zonsondergang gezien. Waar de anderen waren? We hadden er geen idee van. Ze waren te snel weggelopen zonder ons te vertellen waar ze naartoe gingen. (wij wisten toch wel waar ze naartoe gingen werd ons gezegd??? Als ik dat had geweten dan hadden we ons wel eerder aangesloten) Anyways... Wij genoten van een heleboel vogels.
We waren het er samen wel overeens, dat de zonsondergang die we eerder bij Clearwater gezien hadden een stuk mooier was!
Het was behoorlijk bewolkt en dan al die vogels.. Niet echt de droom zonsondergang!
De volgende ochtend zijn we heel vroeg opgestaan... We wilden vroeg vertrekken want men wilde nog naar het meest zuidelijke punt van Amerika. Degene die op de jetski waren, hadden hem al gezien, want op het water hadden we er al aangelegd. En daarna natuurlijk richting Miami waar het vliegtuig om 5 uur vertrok!
Het meest zuidelijke puntje van Amerika. Maar 90miles van Cuba af...
We zijn naar Miami gereden. Het plan was om nog even naar Miami Beach te gaan waar we wat zouden eten en dan naar het vliegveld. Kwam niet helemaal goed... Men ging iets teveel op de navigatie af... Ik had allang door dat we de verkeerde kant opreden, maar naar mijn woorden werden niet geluisterd. Dus ik had zoiets: nouja dan doen we toch sightseeing? Na 45 min rond gereden (hoe krijg je het voor elkaar?) vonden we dan toch eindelijk het strand. Waar men tot de conclusie kwam dat we er eigenlijk geen tijd meer voor hadden... Snel een kijkje genomen. Het zag er een stuk vriendelijker uit dan aan het begin van de vakantie.
Volop in de kerstsfeer!! Kan me er weinig bij voorstellen... Voor mij hoort bij kerst toch echt sneeuw en dat het koud is.
Na lang beraad werd er besloten dat we dan toch maar zonder te eten naar het vliegveld zouden gaan omdat het anders krap zou worden... We hebben het geweten! Nadat we de auto hadden afgegeven kwamen we echt in een te lange slang terecht voor het inchecken. We hebben er een uur gestaan. Inmiddels was het 3 uur... Ingecheckt, dan door de veiligheidscontrole, tsja toen was het half 4. Snel dan nog wat gegeten en op het moment dat we klaar waren kwam de oproep al voor het boarden. Past precies, geen probleem!
Helaas bleven we met het vliegtuig nog een half uur staan.. Anders hadden we de zonsondergang van boven de wolken meegemaakt, nu zagen we hem onder de wolken vandaan komen.
Gelukkig kleurde de lucht boven de wolken nog wel even mooi!
Maar ook de zon deed zijn best om nog wat moois te laten zien.
Ik was er al achter gekomen dat ik beter kon fotograferen dan wat anders doen. Zo werd ik tenminste niet misselijk.
Even een blik achterom en tijd om de gordijnen te sluiten. Het eten kwam op tafel en daarna vielen al snel toch mijn oogjes dicht...
Vlak voordat we zouden landen gingen de oogjes weer open. Ontbijt werd opgediend en ondertussen konden we kijken op een wolkendek...
De zon had zich er toch echt achter verscholen!
Welkom thuis in München! Ik ben altijd een vakantiemens geweest, het was mij nooit te lang. Maar in dit geval, ik was blij met de kou, met het vooruitzicht op thuis...
Laat ik dit nog wel even heel duidelijk zeggen: Ik ben gewoon geen mens dat veel met anderen samen kan zijn. Ik vind het heerlijk, maar daarna heb ik ook echt tijd voor mezelf nodig. Als het dan niet mogelijk is dat ik die tijd niet krijg, dan word ik gek... Dan ga ik proberen om die tijd toch te krijgen. Ik dacht dat daar van te voren afspraken over waren gemaakt, maar eenmaal daar, waren die afspraken ineens niet meer belangrijk. Ik geef de anderen niet de schuld, want ik weet deksels goed dat ik zelf een groot deel van de schuld draag...!!
Het is voor mij een les geweest, eens maar nooit meer. Op het moment van schrijven is het al bijna een maand geleden en op het moment van plaatsen is het 1.5 maand geleden.. Tijd vergaat, tijd heelt wonden... Toch het is, eens maar nooit weer! Mijn medevakantiegangers? Het zijn Andi zijn vrienden en in die hoedanigheid respecteer ik ze. Voor de rest is het voor mij klaar...
15 reacties
Maar de zonnige foto's zijn prachtig!
Fijne dag Anne!
Fokkio (URL) - 30-12-’10 11:19
Sjoerd ( E-mail ) (URL) - 30-12-’10 12:24
Probeer het maar positief te benaderen: behalve een grote hoeveelheid mooie foto's heb je er ook een levenslesje aan overgehouden. Daar kun je in de toekomst je voordeel weer mee doen.
Jan K. (URL) - 30-12-’10 14:41
xXx
Mamapippa (URL) - 30-12-’10 17:20
Sandra ( E-mail ) (URL) - 30-12-’10 17:35
Love As always
Di Mario
Di Mario ( E-mail ) (URL) - 30-12-’10 18:07
petra ( E-mail ) (URL) - 30-12-’10 18:37
Jammer dat het verder niet zo is gegaan zoals de afspraak was. Weer wat geleerd, moet je maar denken.
Ik heb het nooit gedaan met vrienden op vakantie, ken mezelf.
Ik wil ook af en toe rust.
Heb wel genoten ven je serie foto's
Toch een hele belevenis.
Gezellige jaarwisseling en goed 2011
Tiny ( E-mail ) (URL) - 30-12-’10 18:39
Je fotoserie van de wolken met de zon is prachtig!
Jetske (URL) - 30-12-’10 19:11

Mooie foto's weer verder.
Ik ben ooit 1x met een groepje van 6 op vakantie geweest... daarna ook nooit meer. Niks voor mij. Gewoon lekker met z'n tweetjes, helemaal goed

Sylvia ( E-mail ) (URL) - 30-12-’10 20:26
Dat is ook wat waard.
Ondanks alles heb je laten zien dat er ook heel mooie en fotogenieke momenten geweest zijn.
Volgende jaar, met zijn tweeën misschien een hutje op de hei boeken

Leidse Glibber ( E-mail ) (URL) - 30-12-’10 20:49
Hendrika (URL) - 31-12-’10 11:20
En nu weer met de beide beentjes op de sneeuwgrond
Dag
marjolein vh pl. ( E-mail ) (URL) - 02-01-’11 16:08
Hanny ( E-mail ) (URL) - 30-12-’10 00:05